Mbush uje

Dhe vjen nje dite kur njeriu kerkon zgjidhjen e problemeve me nje klik. "Mbush uje". Google me solli nje vizitor ne kete faqe nga Shqiperia ( sipas statistikave)me keto fjalekerkime. Me erdhi edhe per te qeshur edhe per te qare.
A ka mundesi qe njeriu te kerkoj ne Google nje vend per t'u furnizuar me uje?
Ka te ngjare qe te jete ndonje person qe mbush çdo dite shishet dhe legenat me uje kur vjen uji neper banesa, dhe i mesuar me kete shprehje sapo mberriti tek motori kerkimit ne internet krejt padashur ose automatikisht kerkoj uje .......
Jam menduar gjate dhe ky shembull tregon sesi jetojne njerezit ne Shqiperi. Populli shqiptar ka si prioritet vetem drita dhe uje. Mund te duket popull pak ambicioz! Jo, ne jemi njerez mjaft ambicioz, vetem se kur nuk ke uje e drita atehere per cilen arsye mund te enderrosh me teper?!
Une dyshoj se pjeserisht mund te jete edhe nje strategji e politikaneve tane. Nje popull qe mendon kryesisht per uje e drita, s'ka shume motive per te kerkuar diçka me shume.
Ky eshte vetem nje dyshimi im ose fantazia ime.
Ngaqe po te na mungonte uji nuk do te lejonim te derdheshin ne det mijera tonelata me uje tek tuneli ne Vlore, per shembull. Kjo eshte nje derdhje qe zgjat qe kur une kam lindur e sigurisht edhe me pare ,kur une nuk ekzistoja.
Po deri kur?
--------
Provova te shkruaj tek blogu im i vjeter http://erionselmani.faqet.com/ por nuk punon. Ka ndodhur disa here tek Faqet.com qe nuk funksionon e pas disa ditesh ose 2- javesh rikthehet online.
Me pelqen blog-u im i vjeter ngaqe me beri te njohur dhe une i detyrohem diçka.
Aty duke shkruar mesova shume gjera, fitova edhe çmimin e pare, por plasi "lufta civile". Eshte e natyrshme edhe zilia midis atyre qe shkruajne ne blog. Komplimentet qene te pakta e me te shumtet shkruanin se nuk e meritoja fitoren. Fitoret edhe kur nuk jane te merituara mbeten gjithmone Fitore

Ne ate periudhe tek Faqet.com behej nami. Blogistat ishin shume aktiv dhe njoha djem e vajza shume te talentuar. Me shume guxim une provova te shkruaj diçka ndryshe nga te tjeret, e gjithe kjo pa u fshehur pas nje nick-name.
Komentet kane qene perhere te pakta per mua, kudo qe shkruaj, dhe avash-avash u mesova me mungesen e komenteve.
Mesazhet private kane qene perhere inkurajuese dhe aty kuptova qe shumica e njerezve nuk thone ate qe mendojne neper komentet publike.
Lajmin e fitores time ua dergova disa gazetave, por askush nuk e botoj ( nga sa kam pare), vetem se me pas filluan t'i pelqejne disa nga shkrimet e mia dhe i botuan.

Keto dite me habit mungesa ne kete faqe e lexuesve te mi besnik tek faqet.com. Eshte edhe periudhe pushimesh, por mungesa totale e tyre nuk shpjegohet dot me fjale. Jane ata qe une i kenaqa me shkrimet e mia, i çudita, e ndonjehere i eksitova me ndonje tregim.
Megjithate jam i mesuar me vetmine time. Une do te vazhdoj rrugen time siç kam bere gjithmone, pa marre parasysh simpatine, urrejtjen apo smiren e dikujt.
Jeta, ka qene perhere nje perzierje e pakuptueshme ndjenjash, deshirash dhe gustoje.