27/09/12

Bukuria shpirtërore nuk mbetet kurrë jetime

TREGIM i ri nga Erion Selmani 
Me fustanin ngjyre te kalter ashtu siç eshte ngjyra e Princit te endrrave ajo erdhi ne lokalin ku kemi lene takim. Me supet e zbuluara, floket ngjyre kafe e sy te bukur ajo me sjell ndermendje Perendeshat e Greqise se lashte, per arsye se fustani veror i prere sipas stilit antik greko-romak, mbulonte trupin qe nga pamja e jashtme  u bente konkurrence yjeve. 
Ndodhem ne kafe me vajzen qe per te mposhtur pak ndrojtjen me perserit nje bresheri me:”ç’kemi?, ç’kemi?”E kuptoj se ndodhet pak ne siklet. Po s’kam durim te degjoj nje tjeter “ç’kemi?” ndaj hapa gojen.-Nuk e mendoja se fustani yt, pamja jote do me nxirrte nga arkivi i kujteses sime, Helenen e Trojes, dhe buzeqeshja jote Kleopatren. - I thashe duke e pare me respekt, po jo tjeter. Po une vazhdova per ta inkurajuar:- Le te fiken gjithe dritat e qytetit, ti do ta ndriçoje lokalin me buzeqeshjen tende.
 -Hahaha, te pelqeka fustani im,- foli ajo e lumtur. Tashme akulli i bisedes po fillonte te shkrihej ndaj e parashikova qe ajo s’do ta perseriste me fjalen “ç’kemi?”. Ajo tha tjeter gje sapo u ul ne kolltukun e kafenese se bukur, thuajse luksoze.

LEXO ME TEPER......